Bu gece hüzünlüyüm, elindeyim kederin
Bir hicranýn çanlarý çalýyor gökkubbede
Karanlýklar, gecenin, giydirdiði pelerin
Koþarak giriyorum, çile denen mabede
Aklýmýn gerisinde, karanlýk sokaklar var
Lambalarý hep sönmüþ kenardaki evlerin
Bedenimde sadece kangýren bacaklar var
Artýk omuzlarýnda, gidiyorum devlerin
Devlerle yaþýyorum, uzak bir maðarada
Onlarla büyüyorum, onlarla uyuyorum
Hayâlî bir Kuþcenneti saklý imiþ burada
Azap kuþu ötüyor; sesini duyuyorum
Gözpýnarýmdan içen, âþýk dað perileri
Zehirlenip öldüler, aþk þarabý kusarak
Gece götürüp gömdüm gidip biraz ileri
Güneþ doðana kadar, aðladým susarak
Artýk istemiyorum, ne peri ne de Leylâ
Devlerle gidiyorum, ben hayâl ülkesine
Þiirlerim etmesin peþimden hiç vâveylâ
Asla dönmeyeceðim aþkýn boþ tekkesine
Mutlu etmiyor beni, dünyada çoluk çocuk
Hakikat güneþimin, önünde toprak perde
Mutlu etmiyor beni, dünyada inci boncuk
Alýp saçtým hepsini, bakýn herbiri nerde?
Naþýmý devler gömsün, bir Alýç gölgesine
Hep rüzgârlar okusun rûhuma fâtihalar
Alýn yazýmý yazdým, þiirin i mgesine
Birgün kara yasýmý tutacak loþ tenhalar
Soner ÇAÐATAY 17:24 / 29 Haziran 2011 / Wuppertal / Almanya
Not: Alýç, dikenli bir aðaçtýr