Hatırla...kime söz verdin...unutma!

Ne vakit hasret serzeniþi duysan
Ben dedirten o kafasten kurtulmak için durmadan sancýyla çýrpýsan
Sahralarýn vicdanýyla çýrpýnsan, rüzgarýn hatýrlatmasýyla gözyalarýna kansan
Hýçkýrýklarýna hiç engel olamasan, ruhumun figanýyla baþbaþa kalmayý yaþarsan


Sezginin sessizliðinde uyansan
Farsatýn farkýný aþkýn sadrýyla anlasan,lahzanýn bahtýna sunduðu ne varsa
Teslim olmayý, kanaat için sabýrla yanmayý,vesilelerin nasip vecdiyle yakarsan
Yaptýðýn secdelerde, kýayma dururken sor kendine aþk hangi iklimin serzeniþlerinde


Þayet vakit mukadder eden þan ise
Bahtýn açýlan sayfalarýnda, aklýn ve idrakin gönül kapýný kapatýyor ise
Tahkikin nasýl bir mevkide, azýklarýn neden halini irfana taþýyacak takatte seðilse
Suyun aþkýna bak,yapraðýn teslimiyetindedir fark,iraden azmin için vuslatan uzak


Rehberin kimdir,istikametin nedir
Zaman neden senin kalbinde gerekçelerinden uzak bir seyr-i seferdir
Fikirden ari isen sual etmek nasýl mümkündür,miskinliðin cazibesi kim içindir
Neden malayanilik sinende vucut buluyor, aþk-ý zaman haþyeti hiç hatýrlatmýyor


Ölüm içinde yaþayan ibret-i haktýr
Nasýl bir durakta duracaðýn ancak kalbin ve ruhunun feyzinde ki sevdadýr
Vicdan nasýl bir inþirahtýr, firkat neden seni senden alan en nadide bir hissiyattýr
Akýl niçin bilgisizliðe gark eden, izanýn iradene raðbet ettiren fer deðil, ne meraktýr


Geldin ki gideceksin, bilmeden mi düþüneceksin
Nefsini neden mütemadiyen taltif eden bir zadesin, heveslerine kefilmisin
Gün niye doðar, rüzgar neden vuslatýn hasretiyle melül melül içine aþký koyar
Kar münbit bir feyz misali gönlünde ki umuda yaðar, fýrtýna ise nefsin gibi boðar




Mustafa CÝLASUN
Sosyal Medyada Paylaşın: