BİR GEÇMİŞ İMGE
Yýllar geçmemiþ gibi maral bakýþlým
Süzdün iç çekerek o günleri
Gerçekmiþ dedin
aþka gizil mýsralarýmý
Dizeledin özgürlüðe öfkelenerek
Koridorlarda yollarda
Acaba diyen gülümseyiþlerinle
O günler yýllar çok gerilerde amma
Beni izlerken sessizliðini çözdün
Sordun nedenlerini akþamlardan
Batacak güneþin direniþinden
Fýsýldar gibiydi dudaklarýn
Ne denli sevdiðimi
Geç de olsa yüreðimi al
Geç de olsa son kez çýlgýn ol
Geç de olsa sevenine kavuþsun
Ellerimizin ateþi alevlenirken
Yüreklerde aþk ilki gibi vuruþsun
Ýlk kez olsun yorulsun dudaklar
Baharýný alýp götürürken
Çift çiçek açsýn yýllar sonra
Buðday tarlalarý arasýndan
Geçerken rüzgâra tutunarak
Çiðli sabahlarda gelinciklerle
Bu gece ay’da o gece ki gibi
Sevdiriyor bulutlara kendini
Uzanmýþlýðý sergiliyor mazilere
Bülbül de duymuþ fýsýltýlarýmýzý
Aþkýn sessizliðini bozmuyor o da
Aðýrdan, aðýrdan seslendirirken
Kavuþanlarýn þarkýsýný
10 Haziran 2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet Paşakahyaoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.