Seni Bir Başka
Tenin kokusu vardý yine bu gün esen rüzgârda
Bir baþka derin derin soludum “seni ben bir baþka”...
Gözlerin, gözlerin vardý duvardaki aynada
Bir baþka bakýyordu, nedense bir hüzün vardý kuytularýnda
Dokunsam aðlayacak gibi bakýyordu
Nerede o eski çocuksu gülümsemelerin
Nerede anlamý bir ben anladýðým
O deli yangýn bakýþlarýn
Her þeyini kaybetmiþsin anlaþýlan
Geride kalan yüzünde eskiyen gençliðin
Ve bir buruk tebessüm yüzünde
Gözlerin dalýp giderken geçmiþe
Dolar o gözler ve hiç yakýþmayan gözyaþlarý
Akar göz pýnarlarýndan süzülür
Ve o bal dudaklarýnda son bulur
Ayný sevdamýz gibi biter, solar ve kurur
Aþkým bu yalan dünyada bir ömür bitse de
Þunu hiç ama hiç unutma
Bir baþýna kaldýðýnda hiç kimseler olmadýðýnda
Tek þahidin ben varým mahþerde
Ömrüm aðlamakla geçerde sensiz asla
Þunu da hiç unutma sevdiðim
Seni ben bir baþka sevdim “seni ben bir baþka”...
Hasan CEYLAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.