Zaman geçmiyor artýk zaman durdu adeta Takýlý kaldý sende Kafam yerinde deðil hep bir þeyler yapma gayretinde Belki kelimeler eskiyecek Sözcükler yýpranacak Ama ben seni seviyorum demekten asla vazgeçmeyeceðim
Bugün sýnýrýmý zorlasam keþke Ama biliyor musun yapamýyorum ki Yine ayný þeyleri duymak Yine üzmeyim seni Dokunmaya kýyamýyorum O kadar narinsin ki Dokunsam sanki acýyacak Ucup gidicekmiþin gibi Bir kelebek gibi..
Cok seversin... Dokunmak istersin Ama dokunursan bilirsin ki ucup gidecek Tek yapacaðýn þey onu doyasýya seyretmek.
Keþke.... Kelebek yerine bir gül olsaydýn ya Kanýmýn dökülmesine razý bi þekilde Öylesine sarýp sarmalardýmki seni Öylesine koklardým ki seni
Serzeniþlerime bakma can Bizde ateþ bacayý çoktan sarmýþ artýk Kötü bir bülbülüm sanýrým
Neyse... Biliyor musun sevmiyorum bu neyseleri Neyseler hep seni baþladýðýn yere götürür Ben artýk býktým baþa dönmekten Sona kadar yürüyeceðim bakarsýn Bakarsýn bu yol varacaðým adresi bulur Sosyal Medyada Paylaşın:
BekirErdem Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.