O’dur Sevgi (S.A.S)

I.

Bir muþtuydu gördüðüm rüya
Mýzraktý saplanan böðrüme güya
Vahþi bir vaveyla koptu gönlümde
Hezeyanlarým yaðmur yaðmurdu
Güneþim doðmuyor
Kapýlar açýlmýyordu
Ak sakallý dedem korkutuyordu
Mor çiçekli daðlardan
Kopup gelen çýðlar
diriliþim oluyordu...

Aleme; rahmet geliyordu
Zulüme; zahmet geliyordu

O`ydu geleceðe ziya
O`ydu görülen en güzel rüya

Karanlýklara açýlan perdeydi O
Garipler, yalvarýyordu
Yetimler, yalvarýyordu
Nerede,nerede,neredeydi O

Yeryüzü,gökyüzüne olmuþtu ram
Tütüyordu rahmet buram buram
Gaipten sesleri duyanlar vardý
Ta evvelden geleceðini bilenler vardý
Ýþte gönlü açýklar,
Gözü açýklar onlardý...

Kýz çocuklarý artýk ölmeyecekti
Babalarý diri diri gömmeyecekti...

Ay bile ar`ýndan ikiye bölünecek
Cehillere irfan diye görünecekti…

O`ydu alemlere rahmet olan
O`ydu diptekilere asuman
Doðruluk,iyilik,güzellikler efendisi
Örnekleriyle yaþayýp,yaþatacaktý kendisi...

II.

O gelmiþti ..Hak emriyle
Amine sýrrýndan
Abdullah Nur’undan...

Seneler beþyüzyetmiþbir..
Gönüller bir..umutlar birdi
Karanlýklar nur’a gark olmuþ
Geliþi çaðlara fark olmuþtu...


Savaþýný bile,rahmetle yapýyordu
Gece gündüz rabbine tapýyordu..

Yetmiþ atlý yiðit
Oklarýný çekmiþti
Kýlýçlar kýnýnda durmuyor
Yürekler gümbür gümbürdü
Maverâdan gelen haber
O (S.A.S) diyordu
Hem de gülüyordu
Sýðýnmýþ rabbine yalvarýyordu...

Ölümün bir diriliþ
Olduðunun müjdesiydi O
Rabbinin yeryüzündeki sesiydi O
Sevginin tacý,sevginin anlamýydý O
Sevgi inadýna yaþamaktýr
Sevdiðin için
Meþakkate karþý koymaktýr
Izdýrapta lezzet,
Âleme sunulan izzettir.
Ateþ üstünde Habbab olmaktýr
Kýzgýn kumlarda Bilâl
Gönül O dur
Sevdiðini umar
Uðruna ölür çölde Ammar...

Sevgi sevdiðine fedâdýr caný
Sevgide hedef Habib’i Kibriyâdýr

Sevgi Maðarada Yýlan deliðine
Parmak koymaktýr
O dediyse doðru diyebilmektir...
Sevgi onulmaz yarada sabýr
Merhamette umman
Edepte Osman
Taifte Zeyd olmaktýr
Dar aðacýnda Hubeyb
Ölümde Ömer
Ýlimde Ali olmaktýr
Mu’te’de Cafer olmak
Sevgiye taçtýr...
Alem sevgiye muhtaç
Muhtaçlýk sevgide ihtiyaç
Sevgi sevilene ilaç
Sevene gönül aç/maktýr...

Ahh sevebilmek, canânýndan öte
Canýndan aziz bilmek
Nefsine gem vurmak
Sözünde durmaktýr sevgi...

Dürülü sýrlara ermek
Ermeye sýrrý dürmek...
Ölümü yâr uðruna öldürmektir...

Sevgi O dur,O sevgidir…


Selim ADIM


Sosyal Medyada Paylaşın: