SeSS!ZL!Ğ!N ÇıĞLıKLaRI

Senden kalan kýrýk dökük anýlarý topluyorum.
Kalmasýn istemiyorum bende hiçbir þeyin.
Týpký cam kýrýklarý gibi,
Küçüðü dahi olsa batýp
acýtmasýn canýmý.
sen yoksan yanýmda,
onlar da olmasýn.
hüsrandan baþka
ne iþe yaralar ki zaten ?
NEDEN???diye düþünüyorum bazen
NEDEN? sen ve bende býraktýklarýn
bu kadar zýt ki?
sen geldiðinde
hüzün dolu anýlar giderken,
sen gittiðinde
hemen yaný baþýmda bitiveriyorlar.
Ya da ben mi davet ediyorum ki?
baþ konuðum gibi en güzel yere ,
KALBÝME yerleþiyor.
tüm lokmalarýma ortak çýkýp iþtahýmý kesiyor.
ömrümün geri kalanýný benden çalýyor.
NEDEN diyorum iþte bazen öyle kendi kendime...




bazen anlamlý da olsa her þey,
ben anlamsýzlaþýp uzaklaþýyorum.
gidiyorum kimsesiz diyarlara
gözümü kapatýp
SESSÝZLÝÐÝN ÇIÐLIKLARIna kulak veriyorum.
onu dinlemek o kadar rahatlatýyor ki beni
bi an dahi de olsa
seni unuttuðumu hissediyorum.
AMA olmuyor iþte
en umulmadýk anýmda
hayallerimin içinde SENÝ buluyorum...


Sosyal Medyada Paylaşın: