perişanım simdi
cýktým bu alemi seyran eyledim
gülleri solmuþ günler periþan
yýkýlmýþ etrafý burcu hisarý
gurumuþ sularý göller periþan
Bazen dalýp seyrederim dünyayý
çok dolaþan görü verir konyayý
dünyanýn merkezidir diyen hocayý
azabýndan döner durur haller periþan
Son sözünü ilk baþýnda söylersen
konuþupta yanlýz kendin dinlersen
boþ konuþup hicbir þeyde vermezsen
koþup durup gittiðin yollar periþan
menzile varmayan sözler hoþ gelmez
içi dolu ise alacaklý boþ gelmez
meclislerde konuþanlar hic ölmez
sevdasýndan koþup duran canlar periþan
bak kardeþin sukut ette adam sansýnlar
çok biliyor ondan susar alimi ansýnlar
bu kafa sendeyken hallerine yansýnlar
gidilecek menzile varamayanlar periþan
hiç bilenle bilmeyen bir olurmu ayný
kitap bilmez hic okumaz cahilin kayný
ekip bicer hasat alýr yetmiyor gayrý
týrpaný sallayan ciftler periþan
zafer sen hala orda yanarsýn
aðzýlaf yapaný adam sanarsýn
bu kafa sendeyken cok yanýlýrsýn
sözünü bilipte söyleyenler periþan
Zafer DÝNÇ 26.06.2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.