Feryatta deli gönlüm sevdana meyil verdim Bir günün seherinde yelde buldum yâr seni Aþkýn gülistanýndan rengârenk çiçek derdim Pembe beyaz güllerde, koklar oldum yâr seni
Gönlümü sardý sevdan sana dönüktür yüzüm Ahde vefa demiþim aðyar görmez ki gözüm Hasretinle yansam da sitem eylemez sözüm Hece hece dillerde, saklar oldum yâr seni
Kini un ufak edip dost yelinde savurdum Sevginin ocaðýnda nefretleri kavurdum Yýldýzdan dilek tuttum papatyalara sordum Fincan fincan fallarda, yoklar oldum yâr seni
Buz daðlarýmý yakan o köz parçasý sendin Canda çaðlayýp aktýn, tende direndi bendin Tükenmeyen sabrýnla kini, nefreti yendin Gönlümdeki sellerde, aklar oldum yâr seni
Mecnun’a Leyla olan bir garip Nilüfer’im Visal ektim umuda tükenmez canda ferim Kuþandým silahýmý, vuslatadýr seferim Zafer için yollarda, bekler oldum yâr seni
NÝLÜFER SARP________25.HAZÝRAN.2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nilüfer Sarp Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.