SEVDALIYDILAR
Ihlamur Kasrýnýn bahçesine,
Birbirlerine sarýlmýþ,
Bir çift geldi.
Havuzun kenarýnda ki
Çimenlere, paltolarýný serdiler,
Ve yavaþça oturdular.
Hiç konuþmadýlar,
Sonra, yan yana uzandýlar.
Kendilerini, güneþin
Sýcaðýna býraktýlar.
Yüzleri de birbirine
Dönük deðildi.
Ama ,çok anlaþýlýyordu
Sevdalýydýlar....
Çimenlerle öylece bütünleþtiler.
Beden dilleri anlatýyordu bir þeyleri.
Lakin suskundular.
Ýki genç,belli ki yeni evli,
Bedenlerini güneþe terk edip,
Çiçek kokularý içinde,
Öylece bir müddet kaldýlar.
Gözleri kapalý,kuþ sesleri içinde
Ne düþündüler , nelere daldýlar
Hiç belli deðildi,ruhlarý nerde gezdi.
Ama anlaþýlýyordu,çok sevdalýydýlar.....
serapertence01/05/2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.