Yokluk kapısı
“Sitre-tül münteha” denen tapuna,
“Hýra’dýr, Sair’dir, Tur” diye geldim.
Lütfün eriþince, yokluk kapýna,
Þükürle, sabýrla “dur” diye geldim.
Belki kerem eder, hor hakir bakmaz,
Þirk, hata, isyaný baþýma kakmaz,
Beni benden alýr, benlik býrakmaz,
Bütün kirlerimi “yur” diye geldim.
Gerçeðinle gerçek, olsun þuhudum,
Vuslatýnla bayram, etsin umudum,
Hududunda bitsin, varlýk hududum,
Her yönden kaplasýn “sur” diye geldim.
Tevhit kýlýcýyla, göðsümü yarda,
Ýnþirah ver de, kalmasýn darda,
Hep seni anayým nur ile narda,
Baðrýmý aþkýnla “bur” diye geldim.
Salihler içine bizi de yaz da,
Hep seni anayým, niyazda nazda,
Adýný kalbimin üstüne kaz da,
Muvahhit mührünü “vur” diye geldim.
Enfüste, afakta, sükûnda koru,
Her türlü fiilde, kolay et zoru,
Hakikat cevabý, bulsun her soru,
Beynimi ledünne “kur” diye geldim.
Umarým “yaralý kulumdur” dersin,
Ýste ki canýný önüne sersin,
Kalpleri evirip çeviren sensin,
Gönlümü kaplasýn “nur” diye geldim.
26.06.2011…Mustafa YARALI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.