Baþkaldýrýnýn doruðunda
intiharýn kesin kararlýlýðýnda
uykum olmadýðý halde
gözlerimi saklamak uðruna
yattýðým gecelerden birinin
düþlerindeyim yine
insanlar ve diðer yaratýklar
hepsi de ruh halinde
Tanrý’nýn huzurundayýz
hani daðýtým bekleyen askerler
atama bekleyen memurlar
sýnýflarý okunacak öðrenciler gibi
yalvarýyoruz Tanrý’ya el açýp
’ne olur bizi insan kulluðunla þereflendir
masmavi gökyüzü derya denizleri
yemyeþil kýrlarý aðaçlarý
böcekleri çiçekleri kuþlarý
rengarenk kelebekleri kuzularý
yaðmur kar güneþ su
aþk sevgi iyilik güzellik
hepsinin birlikte olduðu
adýna Dünya denilen
gezegenine gönder ’ diye
uyandýðýmda secdeye koþtum
tövbe ettim af diledim
cennetine göndermiþ de Yaradan
insan kulluðunla þereflendirmiþ de
biz o þanslý kullar
nankör olmuþuk...
Fikret TEZAL
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.