Yaþamak öyle aðýr ki, Bazen sessiz ve derinden , atýyorum çýðlýklarýmý.... Kimse duymasýn diye...!!!
Saðýr olur duygularým.. Görmez olur gönül gözüm..!!! Acý çeken ruhum, Haykýrýr sessizce , Veda edercesine.. sevgiye ve hüzne... çiçeklere ve böceklere.. Hayatýn tüm güzelliklerine... Yalnýzlýða ve kedere... Bir son vermek ,her þeye.. giderken bile...!!!!
sessiz ve derinden, nasýl gelmiþsem hayata, öyle dönerim topraða, sessiz ve hüzünle... her þey son bulur orda, acýlar,kederler.. ruhum huzur bulur, Hayatta kahrettiðim ne varsa, artýk,geride kalýr.. Vefasýzlýk,aradýðým , bulamadýðým tüm duygular adýna... Belki bulurum orda, aradýðým ne varsa... Tüm sevdiklerim yanýmda.. Acý çeken çýðlýklarým , Kalýrlar dünyada.. sessizliðin ötesinde, bir yerlerde.. mutluluðu bulurum belki de...!!!!!
Sosyal Medyada Paylaşın:
gonulbeyan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.