KOVAR GİBİ

Gönül düþtü düþeli, böylesi aþka
Kendimi köþe-bucak, arar gibiyim.
Þimdi dallardan dala, konacak yaþta
Aklýmý hayalinle, yorar gibiyim.

Hani sevdandým senin, beyaz gülündüm!
Kah aðladým seninle, bazense güldüm.
Býrakýp gittiðinde, nasýl üzüldüm
Öyle ki; günden güne, solar gibiyim.

Þimdi nerde, nasýlsýn; kimlesin bilmem.
Gülyüzünü görmezsem; gülemem, gülmem!
Halini bilmedikçe, gözyaþým silmem.
Seni uçan kuþlardan, sorar gibiyim.

Senden ayrý düþeli, alamam soluk.
Mutluluk uzaklarda, yüreðim buruk.
Þimdi hayalin sýcak, ellerim soðuk
Yokluðunun kýþýnda, donar gibiyim.

Þunu bil ki; bu dünya, dönse tersine
Benzeyen bulamazsýn benim sevgime.
Zindanlara atsalar, severim yine.
’Gel unut’ diyenlere, duvar gibiyim.
Sen dýþýnda herkesi, kovar gibiyim!..

SEDA KOCATÜRK






Sosyal Medyada Paylaşın:

seda kocatürk Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

PEYGAMBERİME BAĞIMSIZLIĞIN GURÛRU SORMADIN BANA GERİ DÖN YARİM AYRILIK YOLDAŞ OLUR BANA ÖLENE KADAR BENİ UNUTMA ANLADIM ŞİMDİ YİNE GELMEDİN