Sahildeydim bu akþam, Marmarayla baþbaþa
Güneþi uðurladýk, çok garib bir hüzünle
Gark oldum gözlerimden, akan sel gibi yaþa
Bu gece görmeliydin, beni kendi gözünle
Bu gece martýlarla dahi hiç konuþmadým
Boynu bükük kondular, sahildeki taþlara
Bu defa dalgalarýn, hoþ sesiyle coþmadým
Sensizliði anlattým, sessiz uçan kuþlara
Dertli içimi döktüm, denize aðlayarak
Koynuna düþüyordu katreler ýlýk ýlýk
Ýnce karanlýklarý, gözüme dolayarak
Gözyaþlarýmý çaldý, içimdeki yalnýzlýk
Sarkan ayaklarýmý, gýdýkladý bir dalga
Güldürebilmek için, beni gamlara inat
Kýsýp da gözlerimi, dalýp gittim uzaða
Beni sana getirdi, bembeyaz iki kanat
Beyaz kelebek gibi, görünüyor martýlar
Gecenin bu vaktinde, denizde uçar iken
Yakamozlar denizde, bana ateþ yaktýlar
Ýçimdeki yangýndan, gölgene kaçar iken
Bu gece çok yalnýzdým, gökte yýldýzlar gibi
Ay bile hiç sormadý, sebebini bu gamýn
Marmaradan derindi, duygularýmýn dibi
Ancak orada buldum, kalbini bu adamýn
Soner ÇAÐATAY 25 Haziran 2011 / Wuppertal / Almanya
Not: Fotoðraf, sevgili dostum Mehmet Çetin