Hasret

Yollar, o güzel þehre giden
Yollar, daðlarýn üzerinden aþan
Ardýnýzda býraktým gözü yaþlý bir yar
Yüzünde gözleri yerine bir çift pýnar
Dedim:
-Ýki yürek ayrý atar mý?
Ölüp ölüp dirilerek acý içinde yaþanýr mý?
Günü yetirip bir an önce dönmek lazým
Döneyim ben de o zaman, yarimi bulayým

Tepeler sanki yolumu kesmek için dikiliyor
Çadýr içinde ateþ baþýnda günler geçiyor
Kah olur güneþ altýnda piþersin
Kah olur kendin gibilere rast gelirsin
Kah olur gece ayazýnda donarsýn
Kah, yarinle rüyada gezersin
Yolda aðýrlayanlar, meyve ikram edenler
Yolcu bir de menzile varsa daha ne ister

Döndüm, yine aðlar buldum yari
-Biliyorum yine döneceksin geri
-Etme ikigözüm, sen burada dururken
O uzak yerlere neden gideyim ben
-Demiyor muydun "Yari insanýn yarýsýdýr"
Ayrý kalmak kimin hassasýdýr
-Ýnsan yakutu atar da çakýlla yetinir mi?
Hasreti bilen adam geri gider mi?
-Gidilen yolun sonu mu var, hani yok
Sonu olmadýðý kadar hasreti var, çok
Ben burada her gün aðladým, dövündüm durdum
Gitmeyiverseydin ne mutlu olurdum
Sordular hep
-Yüzük parmaðýnda, kocan nerede?
Nasýl diyeyim
-Gitti, Gurbette
Evi tek baþýna çekip çevir
Yolda bir çift görsen iç geçir
Neymiþ bahanesi, para lazým
Sen orada iyisin, ben burada nasýl dayanayým
...
Bir yolunu bulsam da kessem yollarý
Döner mi yarimin avucunda biriken yaþlarý

Nisan 2011
Sosyal Medyada Paylaşın: