YALNIZ DEĞİLİM

Uçsuz bucaksýz bir evrendeyim.
Milyonlarca galakside
Milyonlarca yýldýzýn döndüðü
Bu uzay enginliðinde bir baþýnayým.
Big-bang kadar eski
Zaman labirentlerinde dolaþýyorum.
Bir tanýdýk arýyorum.
Yapayalnýz ruhuma.
Düþünceler yýldýzlardan hýzlý
Zihnimin uzay ve zamandaki açýlýmlarý
Beni ürkütüyor.
Her boyutta yalnýzlýðým artýyor.
Sessizlik ruhumu sarýyor.
Her þey gizemli bir soru fýsýldýyor.
Neden,niçin ve nasýl ?
Bu varoluþ neden,neler oluyor ?
Ben kimin ?
Bilincim evrende yankýlanýyor.
Aksi sedamdan baþka yanýt yok.
Yýldýzlar sýr vermiyor.
Herþey sessiz,herþey yabancý.
Kendimden baþka kimse yok.
Yalnýzlýktan korkuyorum.
Kendime dönüyorum.
Atomlar bedenimde geziniyor.
Bende habersiz.
BÝr þeyler oluyor benim elimde deðil.
Çaresizlik boynumu büküyor.
Gözlerim yaþarýyor.
Birkaç damla yaþ oluyor yalnýzlýðým.
Yüzlerce epizod benliðimi darp ediyor.
Ve nevroz nöbetleri...
Kaçacak bir yer yok.
Tüm evren ruhumda.
Milyonlarca atom çýlgýnlaþýyor.
Karabasan gibi üstüme çöküyor.
Nefesim tutuluyor.
Kimse yok mu diyorum ?
Bir ses bir nefes.
Aman Allah’ým ! Kimse yok mu ?
Umutsuzca sesleniyorum.
Sessizliðe sessizce.
Feryadýmý duyan yok mu ?
Ben kimim ?
Burada neciyim ?
Sessizlik büyüyor.
Gözlerimi yumuyorum.
Maddeye dalýyorum.
Atom,proton,kuant derken
Soyutlaþýyorum.
Artýk gözlerimde yok.
Saðýr ve dilsizim.
Gidecek bir yer yok.
Kendimi bulamýyorum.
Her þey flulaþýyor.
Bir sis mi kaplýyor ne ?
Varlýk gözümden siliniyor.
Burasý neresi ?
Her þey nereye gitti ?
Ne kadar da gerçekti diyorum.
Bir nur kaplýyor afaký
Kendimi göremiyorum.
Birden " Ben O’yum " diyor sessizlik
Yokluðun eþiðinden.
Herþey "Ben O’yum " diyor.
"Ben O’yum" diyor ruhum.
Bir sýnýr koyamýyorum kendime
Herþeyle aþina oluyorum.
Týpký ellerimle olduðu gibi.
Varlýk rengini deðiþtiriyor.
Sevgiyle doluyorum.
Herþey sevgi oluyor,sevgili oluyor.
Herþeyi kabulleniyorum.
Ýyi-kötü , hayat-ölüm,
Bütün zýtlar aynileþiyor.
Herþeyin buluþtuðu bir yerden bakýyorum
Evren sevgiyle gülümsüyor.
Anlýyorum ki bir yabancý yok,
Yalnýz deðilim.
Sosyal Medyada Paylaşın: