acýlar dökülüyor tek tek içimden. ve dün sen girdin aklýma, bir hüznün çýkmazýnda, gözyaþý oldu anýlarým, ýlýk su damlasý gibi, süzülmüþtü yanaklarýmda kýzarmýþ yüzüm küskün aynalara, bakamaz utanýrdým kendimden, sýrf seni kaybettim diye. ne zaman aðýrlasa düþüncelerim seni, sana ilk sarýldýðým tenhaya koþar duygularým, çaðlayan misali dökülürdü içime gözyaþlarým. sonrasýnda öksüz kalýrdým hayalinden. yinede yorulmazdým koþardým sensizliðe, tüketmezdim umutlarýmý, beklerdim, beklerdim seni. öyle bir sensizlik ki benim daracaðým, sensizlik ki paramparçayým. sensizlik ki þarkýlar hüzün dolu. þimdi yoksun ya bir burukluk, bir sönüklük var bu þehirde, artýk sabah olmaz uykusuzum, artýk sensiz yaþanmaz, sadece varsayýmým. sana baðýmlý hayatým, yokluðun tükeniþim.
15:40 15/04/2007 Mehmet Halis Erdinç
Sosyal Medyada Paylaşın:
haliserdinc Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.