Zincirlerle baðladým gönlümü mahzenlere Artýk sevmek yok diye Hapsediyorum sessiz ve ona dair kelimelere Gidiyorum sorgusuz ateþ çemberlerine
Bir yürek kilit vurdu artýk kalbime Anahtar düþtü boynumdan ellerine Yüreðim bu kadar çok sevmek niye Ya giderse...
Hep böyle deðil midir zaten Seversin,onu benliðinde mühürlersin Sonra o aþký anlatmaya yeter birkaç kelime Ve bitiþler gelir yine Aþkla biriken bütün korkular siner sineme
Ama yine de olmamasý istenir bitiþlerin aþk üzerinde Sevdanýn sonsuzluk umudu olmasý beklenir yaþlý gözlerde...
SENÝ SEVÝYORUM DER YÜREKLER YÝNE DE SONSULUKLARDA HER ÞEYE RAÐMEN, AÞKINA......
Sosyal Medyada Paylaşın:
adnuf Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.