Güle baktým, gül dönmüyor yüzünü.
Gönle baktým dinlemiyor sözümü.
Yakan nedir bilemedim özümü.
Vurgun muyum, Bu mu geldi baþýma?
Zehir koydu ekmeðime aþýma!
Ýnanmadým; ‘’aþk’’ dediler, yalan a!
Sevda gülü baþkasýna dolana.
Güvenmeyim; ömür nedir, kalana.
Vurgun muyum, bu mu geldi baþýma?
Zehir koydu ekmeðime aþýma!
Hayal sandým, Leyla ile mecnunu.
Yanmaz bildim sinemdeki derunu.
Söndürürdüm yüreðimde korunu.
Vurgun muyum, bu mu geldi baþýma?
Zehir koydu ekmeðime aþýma!
Güldüm geçtim, anlatsalar birini
düþünmedim gelecegi, yarýný.
Yandý gönül; gösterinde serini.
Vurgun muyum bu, mu geldi baþýma?
Zehir koydu ekmeðime aþýma!
Dayanýlmaz göremedim neyleyim.
Ýçimdeki acýlarý beyleyim.
Kime gidem, nerde gönül eyleyim?
Vurgun muyum, bu mu geldi baþýma?
Zehir koydu ekmeðime aþýma!
Bozkýr söyle; neden yüzün soluyor.
Boðazýna dügüm düðüm doluyor.
Alyanaðýn sarý gül mü oluyor?
Vurgun muyum, bu mu geldi baþýma?
Zehir koydu ekmeðime aþýma’
Adnan SÝVRÝ20.05.2011