DELİ
Hergun geçtiðim sokakta
Bir deli var oturan kaldýrýmda
Deli dememek lazým esasýnda
Belkide hepimizden akýllý o deli kisvesi altýnda
Gözleri görmekte dünyayý tüm çýplaklýðý ile
Sözleri ise bir kýlýç gibi keskin
Sekiz taþ var ellerinde oynadýðý
Sorunca size soyle bir desin bakarak anlattýðý
Birincisi hayat der sadece
Ýkincisi ölüm
Üçü sorma der o beni býrakan giden þey iþte
Yani kýsaca umut
Dört ve beþ aþk ve hasret
Altý ve yedi güven; hürmet
Sekizinci ise orda durur sessizleþir
Ýþte o beni deli yapan der tüm çýðlýðý ile
Sekizi kimse öðrenemez ondan
Deli ya derler soranlar iþte yazýyor her an kendi kafasýndan
Gülerler sonra ona ve cekip giderler yanýndan
Oysa aslýnda hep düþünürüm kim akýllý kim deli diye ben o an
Deli ise bu garip ya biziler ne olayýz ki
Sekizi hep baþlarým düþünmeye ben
Bu deliyi görünce hep
Çoktandandýr anlamadým anlamýný bende hep
Ama ne sonunda sanýrým çözdüm cevabýný
Ve anladým ki o deli aslýnda hepimizden akýllý
Çünkü sekize gömmüþ o tüm insanlarýn ortak beklentilerini
Bu yüzden artýk ona deli demiyorum ben
Sadece acýyorum anlaþýlmamasýndan dolayý
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.