Ürperiyorum

Ýffet tutuþurken zillet yeþerir,
Söyleyin tükeniþ yok mu ufukta!
Her an utancýmdan gayyalar erir,
Aðla hey gözlerim aðla þafakta.

Neyin matemi bu anlayan anlar ,
Yer yer yakalýyor derin hýçkýrýk.
Gece rüzgâr hüzün, sessizlik inler,
Yolcu mecnun gibi yollar pek kýrýk.

Hem cennet kokusu kadýn erine,
Aslýnda hususi bir izahý var.
Emânet denildi kendilerine,
Yârin soluklarý baþka ne arar.

Hüzün yaðar yine, gam deriyorum,
Yorgun yüreðime kýzýl kan damlar.
Düþündükçe hepten ürperiyorum,
Ruhumu eþiyor çaðdaþ yamyamlar!

24.06.11 Bursa

Ömer Ekinci Micingirt
Sosyal Medyada Paylaşın: