“Yeni bir aþk, en çok eski bir aþkýn sönmemiþ küllerinden doðar”
Bakarken… Gülümsemelerinle zengin Tabiatým olursun, içindeyim senin. Bir aþkla deðil Bin canýmla Damarýmdaki kan gibi Kalbin orta yerindeyim. Yeþermekteyim bir çiçek gibi Gönül bahçelerinde Uzanýrým sarmaþýklar gibi Bedenini sarar çiçeklenirim Gel al beni kollarýna Ve tenini giydir bana Hep seninle kalayým
Gözlerimi mi istersin Verebilirim Sen yeter ki bir ömür boyu bak Sen bakarken Ben görür gibi Yürür giderim… Âmâlýðým seninle olsun be güzel Sen gül, ben koklanacaðýn kalayým
Daðlarý, akabeleri hayat yokuþlarýný Sen varsýn diye aþtým Sen varsýn diye Boynumdaki ilmeklerimden vazgeçtim Sen varsýn diye Hala nefes alýp veriyorum
Her þarký seninle daha içli Her söz seninle daha anlamlý Ve hayatý benimle sen anlamlandýrdýn Anlaþýlýr kýlýnan her aþk gibi…
2011@H.R
Sosyal Medyada Paylaşın:
DemAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.