Gel artık!
Kýrýk kalemimin gözyaþlarýyla ýslandý,
Yalnýzlýk þatomun duvarlarý.
Kanayan yüreðimin kan kýrmýzýsý,
Ateþini giyerken yitik düþlerimin silueti;
Kanadý kýrýlmýþ bir kuþun,
Resmini çizdi aþk aynasýna ressam ruhum.
Uzaklarý yakýn et; gel artýk!
Sensizliðin dayanýlmaz karanlýðýnda,
Müebbet aþka mahkûm olmuþ,
Çilekeþ kalbim sevdalarýnýn notalarýný,
Hücresinin duvarýna yazdý, kanayan parmaklarýyla.
Feryadý yükselirken mutsuzluktan,
Þikâyet eden bestekâr gönlümün,
Umut sokaðýnda yankýlandý,
Seni çaðýran türkülerimin hazin naðmeleri.
Uzaklarý yakýn et; gel artýk!
Kýrýk camlarý süpüren,
Bir çöpçünün ezikliðindeki,
Çocukluðum saklambaç oynadý sonsuza dek,
Prens ve prenses kahramanlarýyla.
Uzaklarý yakýn et; gel artýk!
Zamanýn ýrak yalnýzlýðýndaki ruhlar bulvarýndayým.
Hasret türküleri besteleyen,
Kalbimin çýðlýklarý yankýlanýyor,
Çýkmaz sokaklarýn kuytuluklarýnda.
Unutulmuþ þarkýlar hatýrýna uzaklarý yakýn et; gel artýk!
Evrenin beyaz karanlýðýnda,
Derin uykuya dalmýþ ýrak umutlar ülkesindeyim.
Ücra düþlerim fethedilmeyi bekliyor.
Uzaklarý yakýn et, gel artýk!
Sensiz geçen günlerin anlamsýzlýðýný duyumsuyorum,
Tüm benliðimle.
Uzaklarý yakýn et, gel artýk!
Sami Arlan..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.