Gecenin yarýsýný, geçti muvakkit vakit
Saatin tik tak sesi, hasretin ayak sesi
Âniden saldýrýyor, þimdi misâl-i termit
Diþlerinin her sesi, sanki bir býçak sesi
Kalemim paramparça, kederin diþleriyle
Artýk ne kýlýcým var ne de kaðýttan zýrhým
Geçmiþten dönüyorum, âtinin leþleriyle
Sensizlik kaderimse inan çýkmaz bir kýhým
Saate bakýyorum, hâlâ yoksun bu gece
Bir aðýrlýk çöküyor, üzerime hiç sorma
Hayâlin feryadýma, koþuyorken sadece
Ne olur hasretinle kýrgýn kalbimi yorma
Aþkýný bu gurbette, ölerek yaþýyorum
Ölmüþ azalarýmý, hislerime pay ettim
Bu bedeni aslýnda, boþuna taþýyorum
Teselli olmak için bu kalemi ney ettim
Kendime aðlýyorum, hasretin kollarýnda
Anlasana sevgilim! Ben sana çok alýþtým
Hep seni arýyorum, zamanýn yollarýnda
Seni daima bende bulmaya çok çalýþtým
Soner ÇAÐATAY 18 Haziran 2011 / Wuppertal / Almanya