UMUDU KARANLIĞA GÖMERKEN

Damlamadý bile içerime bir lokma bile günden umut,
Umudun güneþi hayalleri diyordu; erittim bak unut,
Minicik bir mum ýþýðýndan ne beklersin ki?hala sorup,
Umudu karanlýða gömerken,
o da nesi?
ateþ böceði sardý etrafýmý..



Hayatta var olaný rüyalara anca taþýrken þu yürek,
Nefesimi tutarak,bazen gülerek,heyecanda titrek,
Adýndakileri kalbim iþler nakkaþ titizliðinde çizerek,
Umudu karanlýða gömerken,
o da nesi?
ateþ böceði sardý etrafýmý..




Bazen karanlýðýn ortasýnda dalar gider yorgun gözlerim,
Iþýklarý kapatýr simsiyahýn ortasýnda bak,yine seni çizerim,
En güzel duygular elimde,hýrsýzý oldum iþte sonunda yüreðinin,
Umudu karanlýða gömerken,
o da nesi?
ateþ böceði sardý etrafýmý...




SALÝHA HANIM
KAYIP SAYFALARIM YÝNE ÝÞTE



Sosyal Medyada Paylaşın: