Kimi zaman ait olmadýðýmýz bir yerdeyizdir. Þimdiyse sen içeride, bense dýþarýda… Biz sevilmekten çok sevmek isteriz. Biz ayrýlýklardan ziyade vuslata hasretiz. Peki neden hala kendi yerimizde deðiliz? Ey, sevgili dost; bu satýrlar sanadýr sana! Gri demir parmaklara yaslanan o dost yüreðine, Selam uçurdum; Bursa’dan ortak bir dostla; Bir de uzunca mektup yazmýþtým;aldýn mý? Buz gibi bir aydýnlýk da olsa, orasý sana, Bilirim: Özgürlüðün sýmsýcak düþleri koyar insana. Orada olman bilsen nasýl, nasýl dokundu bana! Biz hiç mi, hiç hak etmedik bu türlü öksüz ayrýlýklarý...
Hani, bize hediye niyetine dokumuþ olduðun örtü var ya! Ýçinde lila rengi yapraklarý olan, ellerinle dokuduðun, O ipekten masa örtüsüne her dokunuþumda içim titrer. Ey, sevgili dost, birkaç ay önce bir söz etmiþtin; Anýmsadýn mý “eylül gelince ben yokum” demiþtin. Belki sen bile farkýnda deðildin böylesi bir gidiþin… Biz hiç mi, hiç hak etmedik bu türlü öksüz ayrýlýklarý...
Yokluðunda hissedilenleri ve gerçekleri, Bir çýrpýda nasýl anlatsam acaba sana? Ýçtiðimiz dost kahvelerinin telvesi kalmýþ; Daha dün gibi taze diþimin kovuðunda. Sohbetlerimizin içeriði genelde hep dostluk adýna Ey, sevgili dost, biliyorum bu dostluk atýlmaz hiç yabana Düþündükçe seni o buzdan gri sokaklarýn arasýnda Uykum kaçar; gözyaþým kirpiðimin ucunda damla damla Biz hiç mi, hiç hak etmedik bu türlü öksüz ayrýlýklarý....
Az sonra güneþ Ýda’nýn batýsýndan batacak. Saatler devriye, akrep uykuya dalacak. Yelkovan nöbetini, gardiyanýna devredecek Yine hicran, tan vaktinde hüzünle kahvaltý edecek; Özlenen dost buseler birçok satýrda söyleþecek. Biz hiç mi, hiç hak etmedik bu türlü öksüz ayrýlýklarý...
Emine PÝÞÝREN/Bursa 10.Kasým.2009
"Yine Düþlerimde Sabahlar mýsýn?" adlý þiir kitabýmdan... Sosyal Medyada Paylaşın:
emine pisiren Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.