bana yaptýgýn þakalarý
söyledigin þarkýlarý
parlayan gözlerini
cennet kokan ellerini
kirli sakallarýný
rüzgarda dagýlan ince sac tellerini
terinin üstüme sinmesini bile özlüyorum biliyormusun
insan bunca þeyi özlermi diyeceksin þimdi
senin attýgýn adýmýn sertliði bile bir anlam tasýrdý benim için
sana hiç söyledim mi?
belki çok þey söylemedim sana çok þeyleri içime atmýþým gibi
sana aþkýmý haykýrmayalý nekadar uzunn zaman olmus deðilmi
meger dünya derdine ne cabuk düþmüþ aklým çokta matahmýþ gibi
ya sen.. sende baþka dertlere düþmedin mi?
biz ne ara býraktýk aþký sevgiyi
özlemiyormusun sen beni
sarýlmak istemiyormusun eskisi gibi
elimden tutup uzaklara savurmayacakmýsýn derdi kederi
yorgunum sensiz bilmiyormusun sanki
kalkamýyorum iþte dimdik göklere
bitkinim bittim gidiþinle ...
oysa geliþin böylemiydi
ellerinde umutlarla kapýmda duran o ýþýl ýþýl gözlü erkek
nereye gidiyorsun þimdi
dur demek için ölüyorum iþte
sen anlardýn söyleyemediklerimi
yine anla dur dursan ne olurki
býraksak savaþmayý ayný yatakta barýþý yakalasak
sevgimizi öksüz býrakmasak
hayalerimizdeki çocuklarýmýza kýymasak
yapmasak be sevgili
yapmasan yokluðunla beni sýnamasan gitmesen bitmesen bitmesek
çokþey istiyorum belliki sen gideceksin hatta gittinde ben yine kendimi kandýrýyorum belliki
ugurlar olsun sevgili
seni özleyecek minik kalbim küçük ellerim hep derdin ellimden tutan sendin
sen artýk yanlýzca sensin bensiz sensin...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.