Seni öyle çok sevdim ki, Yüreðime kazýdým adýný, En büyük korkum, Seni sevgimin büyüklüðüyle ezmek, bunaltmaktý... Seni en çok ben seviyorsam, Seni en iyi ben anlamalýydým, Sana en çok ben güvenmeliydim, Seni en özgür ben býrakmalýydým... Aldýðýn her karara saygý duyduðum gibi, Bu ayrýlýk seçiminede duymalýyýdm, Dedim ya seni en iyi ben anlamalýydýým. Bu kararý aldýysan eðer, Kimseye kendini anlatamamýþ, Ve pes etmiþsindir savaþmaktan. Ben seni, Senin mutluluðun için, Senden vazgeçecek kadar çok seviyorum inan... Yüreðim kanasa, Caným çok acýsada, Mecbur bu yürek, Seni her zaman anlamaya...
ertan kalay
22.06.2011 - 21.15 / k.k.t.c.
Sosyal Medyada Paylaşın:
ertan kalay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.