yüzünün ýsýrganý sürülür yüzüme
kalabalýðýn yalnýzlýðýna dönüþür tecellilerim
ötelediklerimin seyyah gölgesi dolanýrken yürüyüþümün peþinde
dibi çeker birikmiþliðim
aklýmýn çeperini geçemez takýlýp kalýr tereddütlerim
kahve gözlerinin
daðýndan bayýrýndan toplayýp baharý
üstü açýk hazanlarýný örtmeliyim
gökkuþaðý çatlaklardan sýzdýðý gibi , baðlanmalý þehrin kemeri
gövdesi ufka dik
sýrtýný sývazlayýp uykusuna yatýrýyorum geçen kýþý
o t/uzaktý
kaçýþlarýmýn çelmelerine karýþýp
sövmelerimin kasýklarýndan dökülüyordu
toprak kusuyor
küfür kokulu nefesler yana yatýk mâtemleri k/aldýrýyordu
makâmýnda yabâni y/eller
s/onda olmalý
uzun geceleri ve zamanýn yorgun kollarýný taþýyacak güçlü b/að
heybesinde ay ýþýðýnýn taklîdi bile olsa
büyümeli
büyütmeli içindekileri
g/iz rüyâmýn dikenli yataðýna uzanýrken
depremin ince bedenini giyer korku
sol tarafýma uzanýp kývrýlýyorum yanýna
kalp atýþý vurdukça kalbime
kendimden gidiyorum
ayaklarýmýn altýndan kayýyor gelmelerim
sabahtan kalma bayat makyajýmý tazeleyip
giydiriyorum saatleri
ihtimâllere ayarlý baþlangýçlar daðýtýr umut ýþýðýný
kör vakitse kýsar kendi sesini
bu kez ;
bizliðe bürünmüþ bizsizliðin mayasý tutar mý ¿
b e l k i !
15/06/2011
17;35
eMÝNE