Bir novella yazdým səndən bəhs edən. Orda dostlarýn, tanýþlarýn vardý, orda iþlərin uðurlarýn vardý, mən də vardým.... Sənin əhvalatýný yazdým olmuþ hadisələr uydurdum, gecə və gündüzlə bəzədim, xöþbəxtlik və bədbəxtliklə mənalandýrdým. Qýsa bir həyat qurdum, mən də vardým orda.... Bütün həyatlar kimi sənin həyatýnda da yazýn və yayýn gətirdiyi kədərin üzərini payýz xəzəliylə, qýþ qarýyla örtdü. mən də vardým bu həyatda... Beləcə yaþadýn qələmimin rəqsində, að kaðýzýn köksündə dodaqlarýmda oynayan sözlərdə.... Sonda üç nöqtə qoydum.
Dünən bir nəfərin novellamý oxuduðunu eþitdim. Orda mən yox idim...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Türkan Zamanova Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.