Bir güvercin gibi özgür olmak isterdim. Açýp iki yana kanatlarýmý,rüzgarla dans etmek. Yorulmak ne bilmeden hep uçmak isterdim. Ne güzel olurdu dünyayý yukardan seyretmek.
Bazende bir kelebek olmak isterdim. Ne güzel olurdu yarýný düþünmeden yaþamak. Çiçeklerin üzerinde çýlgýnlar gibi dans ederdim. Düþünün ne güzeldir,ölümü düþünmeden nefes almak.
Ne bir güvercinim,ne kelebek,ne de bir martý. Düþünmeden yaþamak haram bana,özgürlüðüm kýsýtlý. Bazen düþünüyorum da suçum ne insan olmak mý? Tanrým sen bu kulunu acý çekmesi için mi yarattýn? Sosyal Medyada Paylaşın:
MertGeyik Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.