yokluðun vurduðu saatlerde hüzün çanlarýnýn sesi yayýlýyor boþlukta uykularý delip birden yükseliyor ayyuka
düþüyorum þehrin ýslak kaldýrýmlarýndan eriyorum gün be gün mum alevinde ki titrek ruhumdan
isimsiz þehir harabelerine döndü yüzüm
varlýðýn yetersiz deðil aslýnda yokluðun aðýr gelmeye baþladý sol yanýma tenimin yangýnlarýna yetersiz kalýr "su akar yataðýný bulur" deyip baðýþladýðýn nehirler AÞK’ ýn la inan bir avuç kül oldum yana yana ben
gün batarkan kaným çekiliyor damarlarýma kapýlarý çarpýp gitmek istiyorum çaresizliðe bürünen dakikalarda
gelmek istiyorum yanýna ýrakta olsa kuytu yerlerde de dursa hiç deðilse bir kerecik aklýna
armaðanýnýn izlerini taþýyorum gururla günah zinciri gibi asýlý durur boynumda
ýþýksýz kaldým loþ odalarda dizlerim tutmuyor duramýyorum ayakta mahsurum kör kuyu kara zindanlarda güneþim eksildi sensiz üþüyorum boyuna
nefessizim
sen yokken her yer daðýnýk mülteci ruhum firarlarda huzurum kalmadý tutunamýyorum gecenin asi koynunda savaþ içindeyim benliðimle adam akýllý yalnýzlýðým geliyor gözüm önüne geride býraktýðýn üç/on paralýk aklýmla