Gözlerim
Gözlerinden düþtüðü günden beri öpüyor ölümün eteðini
Kalbim çarmýha geriliyor Ýsa’nýn ruhunun göðe çekildiði yerde
Ellerin
Boðazýma sarýlý bir ölüm sureti
...
Biliyorum
Þimdi her yer kan!
Saçlarýn
Bedenime doðru uzayan kýrmýzý
Ruhum kýrmýzý.
Uzakta
Çok uzakta ayak izleri var
Ama yaklaþýyor bana
Gölgesinde yazýyor Azrail’in ismi.
Yine gülüþün düþüyor aklýma:
Azrail yaklaþýyor
Kapatýyorum dudaklarýmýn topraða deðen yerini
Sanýrým bayýlýyorum
Her taraf kan
Kýrmýzý… Kýrmý… Ký…
Bir peygamber çýkagelip
Diriltmeli diye bekliyorum
Acýyla zehirlenip kendi intiharýna ortam hazýrlayan
Harflerimi.
Fakat hiç kimse yanaþmýyor.
Yine ölüyor kelimelerim.
Yine ölüyoruz sevgilim.
//Merve USER//
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.