sana soyunan gece kaldýrýmlara düþen sis ýssýz çýðlýklarým ve yüzüme bulaþan yokluðunun is’i silinmezken yaþamdan avutulan çocuklarýn mavi uyukusunda özlüyorum seni /yolsuzca
bir gün seni alýp kanadýna özlem kokusu bulaþmayan bir dalganýn sýrtýndan diðerine yuvarlanan düþ yumaðýna götüreceðim
ve tenha yanýnda gelincik açan bir nefes sigaranýn zýkkým sayýlmadýðý mor daðlarýn eteklerinde çýrpýnan güneþ’e tüm militan arzularýn son bulduðu biz’e...
bir gün seni alýp sevdasýz topraklarýn üzerine serpeceðim bulut bulut ve elleri nasýrlý özlemlere ve gözleri baðlanmýþ zaman kör kuyudan içerken susuzluðu binlerce orkide ekeceðim siyahýn göbeðine ki gökyüzü bana kýlýnýrken yýldýz yýldýz beyaza çalan geliþinin resmi olsun ...
Sosyal Medyada Paylaşın:
murat şahin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.