ÖYLE KALDIĞIM GÜN

Yok caným bende hiç öyle olmadý
kapandýðýnda kapýlarýn bana
gel gitlerin baþlamadý
yaþamadým öyle kimsesiz ummanlarda
boðuþmadým tek kaldýðým zamanlarda

kocaman dev dalgalarla
bir yüzüm sana dönük
diðer yüzümde aðlamaklýydým
kýskandým sevdalarýn ellerini
gözgöze geldikleri zamanlarda
buharlaþan gözyaþlarýma sahip çýkamadým
sürüklendim tutunamadým bir yanýna
hiç aklýmdan çýkmayan bir þeyin
ne eserin ne film þeritlerisin
nede sana olan minnetim kaldý bende
bakmadýðým geriye sendendir.

sen oldun nedeni hatýrlamak istemeyiþlerimin
ne sana mahkumum nede omuzlarýna yük
kaybolmuþ bir aný yarým kalmýþ deðil
tamamen bitmiþ bir hikayesin sen
mutluluðun adý sýr sende gizemli
çekilmeyen yanýn ise kibirin
ben seni tükettim bende

yürüyen merdivende sarkan mutluluk
inip çýkan asansörde el sallayan korkuluk
ne de yaþananlara özlem duyan
oyuncaðý elinden alýnmýþ bir çocuk
almýþ baþýný gidiyor içimde olmayan yolculuk
sen sanma sana olan bir özlem bu
sen benim çekemediðim nazým olamadýn hiç
aðýtlarla zýlgýtlarla geldiðin gün
güle oynamayýda birlikde götürdüðün gündü

suskunluðum hýrçýnlaþtý boðuþuyor þimdi
sac baþ yolduruyor karmaþýk duygularda
ne haz alan bir yaným kaldý sevgiden
ne sevmeye gücüm var inadýndan
þimdi el pençe duruyor olmayan muradýndan
küstürdüm gülümü bülbülümü belkide ondan
El çek artýk benden geçmiyourm uzaðýndan
,,,,,
,,,
,,,,



Sosyal Medyada Paylaşın: