Han Arazım Akma, Dayan

XAN ARAZIM AXMA, DAYAN

O tay, bu taya həsrətdir,
Xan Arazým axma, dayan!
Bu nə hicran, nə möhnətdir,
Körpüləri yýxma, dayan!
Xan Arazým axma, dayan!

El-elə qonaq gəlməyir,
Soruþub halýn bilməyir,
Göz aðlayýr, üz gülməyir,
Qar, yaðýþa baxma, dayan!
Xan Arazým axma, dayan!

Dayansan ellər qovuþar,
Xýnalý əllər qovuþar,
Baðlanmýþ yollar qovuþar,
Yataðýndan çýxma, dayan!
Xan Arazým axma, dayan!

Çəkmək olmur bu hicraný,
Bölmüsən Azərbaycaný,
Parçalayýb bütöv caný,
Ýldýrým tək çaxma, dayan!
Xan Arazým axma, dayan!

Xalq qorusa yuvasýný,
Çəkər haqqýn davasýný,
Əsarətin halqasýný,
Boynumuza taxma, dayan!
Xan Arazým axma, dayan!

Böyük xalqýn göz yaþýsan,
Kür çayýnýn qardaþýsan,
Dərdimizin dərt daþýsan,
Qəlbimizi sýxma, dayan!
Xan Arazým axma, dayan!

Biz düþmüþük bu nə iþdir?
Bu nə dövran, nə gərdiþdir?
O tay, bu tayý birləþdir
Qorxma, dayan! Qorxma, dayan!
Xan Arazým axma, dayan!

Bu millətin yox günahý,
Asimana çýxýb ahý,
Coculunun var pənahý,
Bizə qara yaxma, dayan!
Xan Arazým axma, dayan!
Xan Arazým axma, dayan!



Sosyal Medyada Paylaşın: