Kim çözmez ki mutlulukta acýlarýnýn zincirini buz tutan yürekleri ancak sevgi eritir. Akreple yelkovan, koþarlar birbirlerinin ardýndan zaman sonsuzluða akar üzüntülerden sevinç hüzünlerden sonra neþe doðar. Dalýnda olgunlaþan meyva toplanmazsa topraða düþer Yaþam devridaim eder toprakta tohumlaþan meyva bir baþka baharda dallarda aðacýný süsler. Ne güzeldir bu rutin süreklilik ne güzeldir bedenimize düþen can. Hayatýn her an tadýna vararak yaþamak gerek Ölüm hak vaki olmadan........................alev yavuz
Sosyal Medyada Paylaşın:
hayatgülbahçesi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.