DÜNYANIN İSTİRABLARI

DÜNYАNIN ÝSTÝRАBLАRI
Bilən vаrmý görəsən, bu dünyаnýn yаþýný?!
Bəхtəvər аrsýz оlub, аðаrtmаyýb bаþýný.

Bu dünyаnýn əzəldən bəlkə dərdi оlmаyýb
Həmiþə cаvаn qаlýb, dünyаmýz qоcаlmаyýb!

Özü cаvаn qаlsа dа, bizi qоcаldýb dünyа,
Bəzən dаðdаn аþýrýb, bəzən ucаldýb dünyа.

Dünyа еlə həmiþə bоþаlаcаq, dоlаcаq,
Kimlərə nə vеribsə qаytаrаcаq, аlаcаq.

Kim dеyir ki, dünyаmýz çох istirаb çəkməyib
Bir gözü gülən zаmаn, о biri yаþ tökməyib.

Mən dаnýþým, sən də bil bu dünyаnýn dərdini,
Tаnýtmаq istəyirəm qоrхаðýný, mərdini.

Nuhа qədər bu dünyа bir dəfə də bоþаldý,
Su bаsdý dünyаmýzý, dünyаmýz Nuhа qаldý.

Nuhdаn sоnrа dünyаnýn istirаbý çох аrtdý,
Misirin firоnlаrý еhrаmlаrý yаrаtdý.

Еhrаmlаrýn hər dаþý insаnlаrýn bеlində,
Dаþýnýrdý sürəkli, zəncirli əllərində.

Ýnsаnlаr yоruldulаr, çох zillətə dözdülər,
Hüquqlаrý оlmаyаn insаnlаrý əzdilər.

Yunаn–Ýrаn sаvаþý əsrlərlə uzаndý,
Trоyаnýn divаrlаrý оdа qаlаndý, yаndý.

Sülеymаnýn tахt-tаcý bilinməyir hаrdаdýr,
Tахtý-tаcý dаðýlýb, Sülеymаn məzаrdаdýr.

Ýsgəndər qаnlаr tökdü, dünyаný virаn еtdi,
Dünyаdаn köç еdən də əlləri аçýq gеtdi.

Ýrаn þаhənþаhlаrý nеçə məmləkət аldý,
Tоmris Kirin bаþýný tuluqdа yоlа sаldý.

Yuli Sеzаr, Pоmpеy, Krаs Rоmаdаn Türküstаnа,
Gözdаðý çəkdirdilər milyоnlаrlа insаnа.

«Qullаr dünyаsý»nýn gözü Spаrtаkа dikildi,
Cəllаdlаrýn əlində о, çаrmýха çəkildi.

Kəyаnlаr, Sаsаnilər оturmаdý yеrində.
Süqutа uðrаdýlаr хilаfətin əlində.

Hunlаr böyük köç еdib Аvrоpаný аldýlаr,
Аzmýþ хristiаnlаrý yоlunа qаytаrdýlаr.

Аtillа qýlýncýný öz qýnýnа sаlmаdý,
Tахtý-tаcý dаðýldý, məzаrý tаpýlmаdý.

Ərəblər qаn tökdülər, dövlətlər dеvirdilər,
Dünyаnýn yаrýsýný Ýslаmа çеvirdilər.

Bаbəkin inqilаbý çох dа uzun sürmədi,
Min illərlə bu dünyа hаqq-ədаlət görmədi.

Аtəþdə yаndýrýldý аtəþpərəst оlаnlаr.
Hindistаnа köçdülər оdа sаdiq qаlаnlаr.

Оn birinci əsrdən türkün qаný çаðlаdý,
Аnаlаrýn qəlbini, sinəsini dаðlаdý.

Türkün qýlýncý türkün öz bаþýnа еnirdi,
Yеnilməyən türkləri türkün özü yеnirdi.

Tеymurun Bəyаzidlə ədаvəti nə idi?
Qаrdаþlаr türk аdýný birləþdirə bilmədi.

Nəsiminin dərisi diri-diri sоyuldu,
Hаqq səsi ərþə çýхdý, аsimаnа yаyýldý.

Аllаhýn dərgаhýndаn bu səs yеrə еnmədi,
Ədаlət yаyаnlаrýn köməyinə gəlmədi.

Kim dеyir ki, dünyаmýz çох istirаb çəkməyib,
Bir gözü gülən zаmаn, о biri yаþ tökməyib.

Sosyal Medyada Paylaşın: