özledim...

Öyle zor ki yüzünü görememek,
Öyle zor ki sesini duyamamak,
Oysa, o kadar alýþmýþtým ki sana,
Her gün o gül yüzünü görmek,
Günaydýn, nasýlsýn demek.
Biliyorum þu an bir þeyler eksik
Ve ben mutlu deðilim, seninde olmadýðýn gibi.
Oysaki tek dileðim seni mutlu etmek,
Her zaman mutlu görmekti,
Bunun için sevdim seni ve hala seviyorum,
Yüzünü görmesem de, sesini duymasam da,
yinede seni seviyorum ve hep seveceðim…
Kim bilir belki bir gün, bir mucize olur,
Ve sende benimle olmak istersin,
Eminim ki, sen istediðin gün,
Önümüzde hiç bir engel duramaz,
Hepsini aþar ve birbirimize kavuþuruz.
Belki bir gün, evet belki bir gün,
Belki çok yakýn, belki imkansýz,
Ama yinede içimde bir umut,
Kalbimde bir kýpýrtý var.
Her sabah, belki bugün, belki bugün diyorum,
Ama biliyorum ki, sadece kendimi avutuyorum,
Yinede buna da þükür diyorum,
Buna da þükür…
Çünkü biliyorum, sende beni seviyorsun,
Belki þimdiye kadar kimseyi sevmedin,
Beni sevdiðin kadar.
Ýstediðim tek þey, bu sevgine layýk olabilmek,
Bu sevgiyi hak edebilmek.
Hayalin hep gözlerimin önünde,
Sesin kulaklarýmda çýnlýyor,
Düþlerimde yalnýz sen varsýn, yalnýzca sen…
Öyle çok özledim ki,
O tatlý gülümseyiþini,
Öyle çok özledim ki,
“Seni seviyorum” deyiþini,
Ve öyle çok özledim ki,
Sana “ seni seviyorum” diyebilmeyi…

ertan kalay

18.06.2011 - k.k.t.c.
Sosyal Medyada Paylaşın: