Bir aþk-ý muhabbet Bir meþk vaktidir þimdi Yeþil gözlerinin körfezinde Kurþun atýmý sevdalar Nerden bilirdim ki sonunun Çýkmazlara varacaðýný aþkýn Yüreðim sevda cehennemidir Her gün içimde Sensizlik kaynayan Ne dinleyen var beni Ne de anlayan Taþ duvarlarý yýkacak Sensiz bu dünyayý yakacak O yürek var bende aslýnda Aslýnda Ne Aslý/ lar gördü bu gönül Nice sevdi kalpten Ne Þirin/ ler, ne Leyla/ lar geçti Gönlümün sýrça köþkünden Sanma ki sana yalvaracak Ayaklarýna kapanacaðým Sanma ki kadehlere sarýlýp Çocuk gibi aðlayacaðým Ben doðarken aðlamýþým Ölürken güleceðim Ve o gün Ýnsanlardan daha vefâlý olan Ölümü seveceðim..!