bilirsin
boþuna gömülmem sessizliðe
inzivaya gösteriþ olsun diye
maðaralarý rahatsýz etmem
suskunluðumun merhabasý
gerekli isyandýr kötü giden hayata sevgili
laf olsun diye harekete geçmez deli yaným
yerimde duramýyorsam
karþý konulmaz bir panik benimleyse
sebebi vardýr
güçlerle didiþmem/kuvvetlerle savaþmam sevgili
bilirsin
kendi halinde zararý kimseye dokunmayan
baþkasýnýn sevincinde gözü açýlmayan
güvercinlere sapanla taþ atmayan
bir karýncayý incitmekten çekinen
bazen çocuk/bazen lâl bir kütleye sahibim sevgili
yani damarlarýma dokunmasalar
yani duyarlýðýmý uyandýrmasalar
asýrlar geçse
kýyamet kopsa
dünyaya ’dur’ demem
her þeyin yaþama hakký
herkesin kimliði
isminde saklý olduðunu bilirim sevgili
-bilirsin
bilirim
ve biliriz en güzel þiir, kendine çek-i düzen vermekte d-okunur-