HER YAZ BAŞI…
HER YAZ BAÞI…
Artarda kaç bahar saydým, kim bilir kaç yýl öðüttüm
Kim bilir kaç dileði rüzgârlara katýp gönderdim ardýndan
Kaç kere bir daha geri dönmemecesine yeminler ettim
Haftalara mühür bastým, yýllarý vurdum sýrtýndan
Ben bundan böyle tekrarlý nöbetlerin müptelasý olmuþum
Yani o gün bu gündür seni ter-ü taze ümitlerle beklerim
Çarpýk çarpýlarla dolup taþmýþ olsa da ömür çetelem
Ümitsizliklerime sahte ümitler eklerimde eklerim
Her yýl çok kötü oluyorum, bu elveda demlerinde
Diz üstü çöküp çöküp mütemadiyen hýçkýrýkla aðlýyorum
Yüreðimin buruntusunu biraz hafifleteyim diye
Acýlarýmý gözyaþýyla yýkayýp yaralarýma tuz baðlýyorum
Ýnanmam ya hadi neyse, zaman her þeyin ilacýdýr diyorlar
Kabuk tutmayan, sürekli kanayan yaranýn ilacý mý olurmuþ
Hiç kimse akýl vermesin bana artýk yahut teselli
Benim gemim okyanusun ortasýnda karalara oturmuþ
Velhasýl azabýmý kabartýr baharýn yaza döndüðü günler
Býrakýp gittiðin dünlerdi bu günler, öldüðüm günlerdi
Tekrar yaþýyorum o lanet anlarý ve ruhumla savaþýyorum
Zannetme ki gidiþinle her þey bitti, aþkým sona erdi
Ýhsan POLAT 15.06.2011 Ýspir
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.