Düþlerimin tek sahibi, Býrakýp da gitme beni. Onca geçen yýldan sonra Sensizlðin acýsýný, Yerleþtirme yüreðime. Sahipsiz bir sandal gibi, Çaresizce çýrpýnýrken Akýntýya salma beni. Esme muson misali yel, Yerden yere vurma emi? Yaðma umut üzerine, Sabrým yok ki dayanayým Söyle kime sýðýnayým? Alýþamam esen yele, Ne de gelen hoyrat sele. Götürür de bulamazsýn Ararsýn da hiç bir yerde Gideceksen bilmeliyim, Son kararý vermeliyim. Sana ait neler varsa, Hepsi bir bir toplanmalý Gözler yaþla dolmamalý Aklýmdan hiç çýkmasan da Biliyorum bu son veda Ýstesem de çýkmaz seda Gurur bende,inat sende Söyleyemem ne dersen de Kal dememi hiç bekleme Ümitlenme bile bile, Haydi sana güle güle...
Ametist Sosyal Medyada Paylaşın:
Ametist Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.