Yine oturdum yalnýzlýðýmýn gizli bahçesine Boþ bir sayfa var elimde Nereden baþlasam acaba hayatýn kirli yüzüne Sonra baþýmý kaldýrdýðýmda bulutlar acý gerçekle Hayatýmýn da bu sayfa kadar boþ geçtiðini söylüyorlar galiba Korkulan yalnýzlýk aslýnda her an yaný baþýmýzda Dolu sandýðýmýz bütün boþluklardaymýþ Sinemin sardýðý bu bedenim Doluyormuþ sadece gözyaþlarýmla Havai fiþekler patlarken gözlerim önünde Hatýrlýyorum dünyada hala mutluluk da varmýþ Ama ben yanarken bu ateþte Ölüm çaðýrýyor beni her saniye Ruhumsa her an azap içinde Kýsa bir an yaþadýðým mutluluklar Doðada yemyeþil dünyam Kuru otlarla bezendi sanki Boþluklar bu kadar çok muydu hayatýmýzda ki Mutluluk artýk hayal gibi…
Yüreðim yanýyor sanki Ýnsanlarý üzmek öyle acý veriyor ki Her ne sebepten olursa olsun Üzmek istemiyorum hiç kimseyi Ama bazen elimde deðil ki Peki, kendi mutluluðu için baþkalarýný üzenlere ne demeli Bilmiyorum ama ben hep þöyle düþünüyorum Kim olursa olsun her zaman þans vermeyi Ve hep dost kalabilmeyi Çünkü insanlar buna deðer Çünkü yaratandan ötürü sevmek var Çünkü bizler birbirimize bir þeyler öðretmekle görevlendirildik
______Kimi üzdüysem ve kýrdýysam özür dilerim….Hakkýnýzý helal edin…_________ kýsa bir þiir koymak istedim .... Sosyal Medyada Paylaşın:
adnuf Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.