Hatýrlarmýsýn ahretlik Kurþun yemiþ þakaklarýmýzýn sancýsýný Efkar tutan türkülerde Ve de kör baðýrsaða kadar Çektiðimiz dumanlarda unutmaya çalýþýrdýk.
Hoyrat esen hasret rüzgarlarý, Yüreðimize bilmem hangi yýlanýn, Çetrefilli dilinden akan zehrin, Damlalarýný akýtýrdý.
Rüzgarlarý severdik oysaki Hele poyrazlarý kardeþ bildikçe Zemheri üþüþürdü yaramýza ipil ipil. Neylersin! Kýrýlmýþtý bir kere kanatlarýmýz Sen bir daðda garip Ben garip bir diyarda garip...
Yine hatýrlar mýsýn ? Hayaller kurardýk iki kiþilik. Vefasýzlarýn baþrol oynadýðý hayaller... Umut bahçesinde güller tam açtý derken, Ruhumuzu kefensiz gömdüler gecelere. Göz yaþlarýmýzý da katýk ettiler ekmeðimize. Kavurdular bizi Ahretlik,hýþýmla söndük.
Ya þimdi... Ne deðiþti Ahretlik... Umut yaðmurlarý yaðmadý mý üzerimize? Yada kýzýlkan aðlayan sevda türkülerimiz, DÝllerde hep aðýt mý oldular sanki? Ya yalvarýþlar,yakarýþlar, firara mý yetti? Ufkun kýzýllýðý,ýþýk olmadý mý yollarýmýza?
Boþver be Ahretlik. Varsýn olsun. Belki vuslatýmýzýn kefareti. Belki de buðulu gözlerdeki bakýþlarýn merhameti. Kim bilir be Ahretlik? Kim bilir... Sosyal Medyada Paylaşın:
FİRARİFİRARDA Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.