Öyle yalnýz, sessiz, ýssýz sokaklar Anýlar birbirini kovalar Buralar çok soðuk orda nasýl havalar
Öyle aðlamak geliyor ki içimden Kaçmak istiyorum kendimden Hayat niye geldi üstüme böyle birden Hüzne kucak açtým hep bilemeden
Ýçimde kanadý durdu sözlerim söyleyemeden Aktý gözyaþlarým hiç dinmeden Son bir adým daha atmaya çalýþtým ölmeden Þimdi yine düþtüm yolun sonunu göremeden
Uzaklarda kaldý hep gözüm kim bilir neden Bütün çiçeklerim soldu bir rüzgâr bile esmeden Gidiyorum þimdi bilmeden kimdi beni benden eden Huzurlu bir soluðu içime çekemeden
Gidiyorum iþte nereye gittiðimi bilmeden Sadece yürüyorum geçmiþim kendimden Kaçýyorum belkide hiçbir söze deðmeden En iyi susmayý bildiðimden
Sosyal Medyada Paylaşın:
...Züleyha... Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.