gitmeseydin olmazmıydı ...

bir gül bahçesi
ve buruk bir haziran akþamý



sende, her yerde sessiz rüzgarlar ve serin bir huzur
bende, hep o yürek sýzýsý hasretin





gözlerin son bakýþta masum gülümserken
aðlatýr beni yine eskisi gibi o son matemin





bayramdý gittiðin gün
ruhlar gülümsemedeydi semada
hepsi yanýndaydý sanki
bütün sevdiklerin





sen veda ediyordun aslýnda
vakitsizdi zaman gitmelere
oysa gülümsüyordun
sen bilemezdin
ben bilemezdim





kalsam demiþtim o gün
keþke hiç gitmesem
ya da sen gitmesen
gelen giderdi oysa bir gün
devran dönerdi
bir sendin
bir o hazirandý hiç dönmeyen





ellerim üþür her yaz sýcaðýnda benim
solar güllerim bir daha
solar tomurcuklar umutlarda
titrek ve biraz solgun bir mum alevi olurum
hep seni eser bu þehirde haziran akþamlarý
rüzgarda hep sana
hep sana döner ruhum





hüzün sarar beni
bütün yaralarým kan revan
ruhumda son vedasý gözlerinin
senden kalan o son bakýþlar
hüzünlü bir ayrýlýðýn her nefesinde
ruhuma ölümü anlatýr
dolaþýr saçlarýmda ellerinin rüzgarlarý
kahýr yüklü bir vedadýr hep
bendeki yaz akþamlarý





iþte bu yüzden yaz akþamlarýný hiç sevmem ben
hüzünlü bir vedayý yaþar ruhum
son bakýþýn
son gülüþün
son öpüþün canlanýr yeniden





gitmeseydin olmazmýydý
ya da
ben gelebilseydim ah keþke seninle
gittiðin yere …



Tüm kaybettiklerimizin , babalarýmýzýn , annelerimizin
mekanlarý cennet olsun.
Bu þiir merhum anneciðime ithafen yazýlmýþtýr...




Mert YIGITCAN
15 haziran 2011 istanbul
( kahýr mevsimi )
Sosyal Medyada Paylaşın: