Bilmem ne vakit duyacaksın sesimi!

Artýk içim sýzlýyor
Dinmeyen figaným halime geçit vermiyor, sabrým niye titretiyor
Kanaat etmek neden acý veriyor, gözlerim mecalsiz bir þekilde hala bekliyor
Ah etmek, yeis içinde sürüklenmek aðrýma gidiyor, bilmem ki hasret ne söylüyor

Nerden tutunsam
Dizlerimin baðý çözülüyor, gam sinemde ne kadar büyüyor
Hüzün akþam sabah halime refakat ediyor, ruhum sessizce temaþa eðliyor
Ya rab sen bilirsin, sahibimsin, tek adresimsin, takat ver, sabýr ver, dirayet ver

Nereye gitsem ahým içimde
Firkatle anýlan yar bilmem ki þimdi hangi halin dirliðinde
Alýp götüren merakým hala benimle, aklým ve itminaným gam ile bedelleþmekte
Bilmem ki nerdesin, hasretin izanýmý kuþattýðý bir þaheser misin, yoksa keder misin?

Yýllardýr fidan dikerim
Her birinin filizlerini topraða gömerken seni anar ve arzularým
Suya bakarým, sinemin kuraklýðýný sensiz yâd eder ve bu dramýma anlamlaþýrým
Sokakta sessiz ve çaresiz bir nefes misali salýnýr, yapraklarý koklarým ve aðlarým

Hangi çiçeði koklasam
Taþ yastýðýmýn üzerinde takatsiz bir þekilde hüzünle uyuya kalsam
Düþlerimde karþýma çýksan, bit tebessüm ederek baksan ve selamýný saklamasan
Ruhumun figanýný birlikte yaþamayý bari göze alsan, ýstýrabýmý hakkýyla anlasan

Halimde sürur yaþatsan
Bir nebze haz býraksan, hasreti içimden çýkarýp alsan ve aðlasan
Ömrümün kalan sayfalarýnda hazanýn vakarýyla ve þevkiyle Þaduman olsan
Ölmeden ölebilmeyi, umut içinde sabýrla beklemeyi ve vaktini derlemeyi anlasan

Mustafa Cilasun

Sosyal Medyada Paylaşın: