Sen , Ben..
Saat , uyuduðun vakitlere denk düþüyor..
Pili bitmek üzere olan radyo yanýbaþýmda..
Ölecek gibi þarkýcý , sözler son söz gibi..
Sen gül diyor , ebedi isteði o sanki..
Gülmeyi salý pazarýnda satmýþ gibiyim..
Ulan antikacý da alýrdý sanki diyorum..
Mesaj vermeyi becerdiðim söylenemez ,
Yine de anla iþte , gülmeyi unutmuþum..
Yalýnayak yürümeyi zevk edinmiþ adamýn ,
Karþýlaþtýðý ilk dikenli yol gibisin sen..
Yürümesem al nane , al limon diyecek
Yürüsem nane limon kaynatacak annem..
Bak yine veremedim iþte mesajý..
Anla yine de , sana hastayým ben..
Hayatýmda ilk defa eþeðe bindim dün..
Tek taraflý aþk deðil mi bu ya ? Dedim..
Eþek gibi seversin , binerler üstüne..
Dedim ama ne eþek anladý ne ben..
Mesaj kaygýsýný býraktým ben artýk ,
Ne ben insaným , ne de eþek sen..
MUSTAFA DÖLEK..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.